rodzicielstwo

Ze śmiercią jej do twarzy – „Tak sobie wyobrażałam śmierć”, Johanna Mo

Przez Dominika Rygiel / 7 sierpnia 2017

Wyobraź sobie śmierć. Jak Ją widzisz? Kim jest dla Ciebie? Dostojną dama z kosą w ręku? A może staruszką w obdartym łachmanie, z kapturem na głowie? Przerażającą istotą o trupim wyglądzie twarzy? Zarazą, o której... Czytaj więcej
Tanie granie – „Światło między oceanami”, M.L. Stedman

Przez Dominika Rygiel / 29 lipca 2017

Rozbrzmiewający z głośników spazmatyczny szloch Anny Dereszowskiej roznosi się po pokoju. Lektorka z ogromnym przejęciem, nad wyraz przesadną afektacją snuje tragiczną historię żyjącej u wybrzeży Zachodniej Australii pary: Isabel Greysmark oraz Toma Sherbourna. Zgodne, kochające... Czytaj więcej
Ptaszyno moja – „Camille, moja ptaszyna”, Sophie Daull

Przez Dominika Rygiel / 8 maja 2017

Camille ma szesnaście lat gdy łapie ją grypa. Wskazania lekarzy są standardowe przy tego typu zachorowaniu: odpoczynek w łóżku i paracetamol na zbicie gorączki. Ta, z każdą godziną rośnie nieubłaganie, lekarstwa nie są w stanie... Czytaj więcej
Pato-rodzicielstwo – „Kato-tata. Nie-pamiętnik”, Halszka Opfer

Przez Dominika Rygiel / 20 lutego 2017

Nie trzeba studiować socjologii, by w kilku słowach potrafić zdefiniować jednostkę społeczną, jaką jest rodzina. To podstawowa, najmniejsza grupa społeczna, na którą składają się rodzice oraz dzieci. Ojca i matkę łączy więź małżeństwa, rodziców z... Czytaj więcej
O złu jeszcze raz, choć inaczej – „Niech będzie wola twoja”, Maxime Chattam

Przez Dominika Rygiel / 17 stycznia 2017

Jeśli jest jakiś autor, którego powieści kupuję w ciemno, nie zważając ani na treść, ani na okładkę, to na pewno jest nim Maxime Chattam. Z tym francuskim powieściopisarzem po raz pierwszy miałam styczność wiele lat... Czytaj więcej
(nie)perfekcyjny poradnik – „Nieperfekcyjna mama”, Anna Dydzik

Przez Dominika Rygiel / 23 grudnia 2016

Nie lubię poradników. Wspominałam o tym już sto razy, drugie tyle zarzekałam się, że już nigdy przenigdy… Jedna z moich kardynalnych zasad głosi jednak, że nigdy nie mów nigdy. No i masz babo placek, a... Czytaj więcej
Taniec pod znakiem groteski – „Walc pożegnalny”, Milan Kundera

Przez Dominika Rygiel / 5 lipca 2016

Posiadanie dziecka oznacza pełnię aprobaty dla człowieka. Gdybym miał dziecko, byłoby to tak, jakbym twierdził: „Urodziłem się, zakosztowałem życia i uznałem, że jest na tyle dobre, iż zasługuje, by je reprodukować”. To prawie tak, jak... Czytaj więcej