Literatura współczesna

Bój o rój – „Rój”, Laline Paull

Przez Dominika Rygiel / 30 października 2016

Gdy wyginą pszczoły, ludzkości pozostaną zaledwie cztery lata życia – o tej przepowiedni Einsteina słyszała większość z nas. W obliczu problemów, z jakimi walczą pasieki na całym świecie, proroctwo to nie jest tak odległe, jakby... Czytaj więcej
Na starcie literackiego biegu – „Deszcz padający od środka najbardziej”, Krzysztof Szczyciński

Przez Dominika Rygiel / 18 października 2016

Kiedy dopada mnie jesienna aura, deszcz dobija się do okien, woda kapie z rynny a wiatr złowrogo szumi, jako przeciętny mól książkowy sięgam po coś przyjemnego do czytania. Bo cóż może udobruchać zziębniętą duszę, jeśli... Czytaj więcej
Przestylizowana intryga – „Cień eunucha”, Jaume Cabré

Przez Dominika Rygiel / 21 sierpnia 2016

Czasem zdarza się tak, że z niewinnego obiadu w restauracji robią się godziny. Pod wpływem chwili lub miejsca, osoby towarzyszącej czy zapachu dania, zaczynamy mówić, wspominać, żałować, uzewnętrzniać się. Z godzin robią się dnie, z dni tygodnie. Z tygodni całe miesiące i lata naszego życia, chwile, które decydujemy się ofiarować osobie siedzącej naprzeciwko.
Miłe dla ducha językowe sprzężenie – „Symfonia w bieli”, Adriana Lisboa

Przez Dominika Rygiel / 19 sierpnia 2016

Czytam z dwóch powodów. Primo, by przenieść się dosłownie i w przenośni w inny wymiar. Secundo, by móc delektować się możliwościami języka. Być może się z tym urodziłam. A może nabywam tej maniery wraz z... Czytaj więcej
Podróż, wbrew pozorom – „Zagubiony autobus”, John Steinbeck

Przez Dominika Rygiel / 7 lipca 2016

John Steinbeck – przyznaję to otwarcie – to jeden z moich ulubionych pisarzy. Przeczytałam do tej pory aż (lub w zależności jak popatrzeć – zaledwie) sześć z jego książek. Ani jedna z nich mnie nie... Czytaj więcej
Taniec pod znakiem groteski – „Walc pożegnalny”, Milan Kundera

Przez Dominika Rygiel / 5 lipca 2016

Posiadanie dziecka oznacza pełnię aprobaty dla człowieka. Gdybym miał dziecko, byłoby to tak, jakbym twierdził: „Urodziłem się, zakosztowałem życia i uznałem, że jest na tyle dobre, iż zasługuje, by je reprodukować”. To prawie tak, jak... Czytaj więcej
Bo słowa mogą mieć smak… – „Zbyt głośna samotność”, Bohumil Hrabal

Przez Dominika Rygiel / 12 czerwca 2016

Nigdy nie wierzyłam w miłość od pierwszego wejrzenia. Zawsze wydawało mi się, że do zakochania potrzeba czegoś więcej, aniżeli tylko pierwszego spojrzenia. Byłam przekonana, że to upływający czas i dłuższe obcowanie z potencjalnym obiektem uczuć... Czytaj więcej
Książka dla wytrawnych gra-czy(taczy) – „Splendor”, Vladimir Nabokov

Przez Dominika Rygiel / 6 czerwca 2016

Jeśli ktoś prześledziłby książki w mojej domowej biblioteczce, spostrzegłby, że mam słabość do kilku nazwisk. Nad wyraz cenię sobie Steinbecka, Kunderę czy Cabrégo. Wśród nazwisk obok których nie jestem w stanie przejść obojętnie – ba!,... Czytaj więcej
Bierzcie i czytajcie Nabokova! – „Patrzcie na te arlekiny!”, Vladimir Nabokov

Przez Dominika Rygiel / 5 czerwca 2016

Nazwiska Nabokova nie trzeba nikomu przedstawiać. Autor słynnej Lolity mocno wrył się w kanon literatury klasycznej. W mojej opinii, zupełnie zasłużenie. Nie ma dla mnie większego nazwiska. I nieprędko zapewne takie się znajdzie. Jest geniuszem,... Czytaj więcej
Uśmiech receptą na życie – „Księga śmiechu i zapomnienia”, Milan Kundera

Przez Dominika Rygiel / 3 czerwca 2016

Jeśli można się upić słowem, to czuję się pijana. Patrząc na cytat, którym odważyłam się otworzyć swój tekst, Milan Kundera to figlarz. Świadomy wartości swojej prozy, zaprzeczając jej pięknu, zwyczajnie bawi się z czytelnikiem, wodzi... Czytaj więcej