melancholia

Miraż melancholii – „Rzeczy, których nie wyrzuciłem”, Marcin Wicha

Przez Dominika Rygiel / 17 sierpnia 2017

Umierasz. Co, prócz pustki pozostawisz po sobie? Jaki spadek? Jaką spuściznę? Morze nieukojonego żalu? Kilka niewypowiedzianych słów? Niesmak? Niewyjaśnioną zadrę? Zdjęcie z zagiętym rogiem? Spleśniały pasztet w lodówce? Nadgryzione jabłko na komodzie? Ile ubrań wyżartych... Czytaj więcej
- Literatura polska
- Recenzja
To trzeba czuć – „Moja dusza pachnie tobą”, Aleksandra Steć

Przez Dominika Rygiel / 16 maja 2017

Miłość – uczucie, dla którego żyjemy, o którym marzymy, do którego dążymy. To nierozerwalna część naszej egzystencji. Choć nie każdy ma odwagę się do tego przyznać, za pewnik można przyjąć, iż jest to cel sam... Czytaj więcej
O Robinsonach, takich jak Ty i ja – „Dzień dobry, północy”, Lily Brooks-Dalton

Przez Dominika Rygiel / 10 lutego 2017

Samotność. Kogo z nas nigdy nie dotknęła? Albo nie dotyka w tej chwili? Nie dotknie jutro, za miesiąc czy rok? Nawet w świecie pełnym ludzi, mając rodzinę czy przyjaciół, nikt z nas nie może mieć... Czytaj więcej
Trzęsienie ziemi, gratis! – „Dygot”, Jakub Małecki

Przez Dominika Rygiel / 23 stycznia 2017

Chwytając po Dygot Jakuba Małeckiego wiedziałam, że to pozycja nie byle jaka, zwyczajowo dobra, z charakterem i wyróżniająca się. Znając jej opinie, moje oczekiwania były spore. Nie przypuszczałam jednak, że ta siódma a zarazem przedostatnia... Czytaj więcej
Małymi kroczkami, ale zawsze do celu – „Ślady”, Jakub Małecki

Przez Dominika Rygiel / 3 stycznia 2017

Plany… któż z nas, szczególnie przy okazji Nowego Roku ich nie robił? Czasem zastanawiam się na ile jest możliwa ich stuprocentowa realizacja, a na ile jesteśmy uzależnieni od decyzji znajomych, rodziny, sąsiadów i zupełnie obcych... Czytaj więcej
Słodko-gorzki alfabet – „Litery”, Tomasz Różycki

Przez Dominika Rygiel / 17 listopada 2016

Właśnie trzymam je w ręku. Nocą przewiercałam się przez ich struktury, analizowałam ich rozmieszczenie i konstelacje, próbując znaleźć w nich jakiś ukryty sens i przeszmuglowane przesłanie. I stwierdziłam, że nie będę powielać szkolnego stereotypu, nie będę doszukiwać się w nich tego, co autor mógł mieć na myśli.
O korespondencji, która nie umiera – „Ostatnie rozdanie”, Wiesław Myśliwski

Przez Dominika Rygiel / 5 listopada 2016

Życie to kwestia wyborów, sztuka wyborów. To również odwaga w podejmowaniu decyzji. Bywa tak, że się spóźniamy. O rok, dzień, chwilę. Jedno nasze „tak” lub „nie” i klamka zapada, drzwi się zamykają a tym samym... Czytaj więcej