reportaż

Czarna niczym smoła – „Czarna”, Wojciech Kuczok

Przez Dominika Rygiel / 17 czerwca 2017

Czarna. Powietrze w Czarnej jest zawiesiste, gęste i nieprzeniknione. Zwarte od hipokryzji. Klimat w Czarnej jest duszny i parny. W Czarnej się nie rozmawia. W Czarnej się gada, obgaduje, delektuje i żywi plotką. Czarna przydusza,... Czytaj więcej
Wyspa odczarowana – „Szepty kamieni. Historie z opuszczonej Islandii”, Berenika Lenard, Piotr Mikołajczak

Przez Dominika Rygiel / 9 czerwca 2017

Pozwólcie, że zadam Wam proste pytanie dotyczące szeroko pojętej wiedzy geograficznej. Jaka jest Wasza wiedza ogólna dotycząca Islandii? Odpowiedzcie sobie na to pytanie szczerze, nie szukajcie w popłochu informacji w wyszukiwarce Wikipedii. Mogę się założyć,... Czytaj więcej
Diagnoza: Czarnobyl – „Czarnobylska modlitwa. Kronika przyszłości”, Swietłana Aleksijewicz

Przez Dominika Rygiel / 24 marca 2017

Nie napiszę ile miałam lat w chwili wybuchu. Powiem tylko tyle, że za mało, by to pamiętać, a wystarczająco by przyjąć bliżej nieokreśloną dawkę promieniowania z radioaktywnej chmury, jaka przemieszczała się wówczas nad Polską i... Czytaj więcej
(Nie)święta wojna – „Wojna braci. Bojownicy, dżihadyści, kidnaperzy”, Marcin Mamoń

Przez Dominika Rygiel / 10 marca 2017

Wystarczy wsłuchać się dobrze w wiadomości w radio lub telewizji, wczytać w dziennik. Nieustające i cykliczne zamachy w Turcji, Egipcie, Czeczeni czy Syrii. Bojownicy islamscy i ich święta wojna. Napady, uprowadzenia, egzekucje. Dżihad, o którym... Czytaj więcej
Gdzie tkwi prawda? – „Mokradełko”, Katarzyna Surmiak-Domańska

Przez Dominika Rygiel / 8 marca 2017

Jako, że wpis dotyczący książki Kato-tata autorstwa Halszki Opfer odnotował najwięcej Waszych wejść, a wokół recenzji zrobiło się spore zamieszanie mniemam, że książkę dobrze pamiętacie, a w gorszym wypadku kojarzycie. Wstrząsająca historia molestowanej przez ojca... Czytaj więcej
Kadry splamione dziecięcą krwią – „Ostatni świadkowie. Utwory solowe na głos dziecięcy”, Swietłana Aleksijewicz

Przez Dominika Rygiel / 12 lipca 2016

Jeśli przywołuję z pamięci filmy dokumentalne dotyczące drugiej wojny światowej, widzę je tylko i wyłącznie w kolorach szarości. Jeśli przypominam sobie opowieści mojego dziadka z okresu wojny, mój umysł odtwarza je również jako czarno-białe obrazy. A jak jest z książką Swietłany Aleksijewicz pt.: Ostatni świadkowie. Utwory solowe na głos dziecięcy?
Wojna w odcieniu szkarłatu – „Wojna nie ma w sobie nic z kobiety”, Swietłana Aleksijewicz

Przez Dominika Rygiel / 7 czerwca 2016

Przyznam się z ręką na sercu, że od dawien dawna, po przeczytaniu jakiejkolwiek książki, nie wiedziałam, tuż po jej lekturze, co o niej napisać. Czasem potrzebowałam kilku godzin na przetrawienie informacji, czasem zdarzała się doba.... Czytaj więcej