Wolfgang to geniusz. Pasjonuje go muzyka klasyczna. Jego iloraz inteligencji wynosi 152, a ludzi z niższym wynikiem traktuje z wyższością. Mieszka z ukochaną, rozumiejącą go mamą. Więc kiedy ta umiera, Wolfgangowi wali się świat. Tym mocniej, gdy dowiaduje się, iż opiekę nad nim obejmie Carles – były partner matki, którego nigdy nie poznał, a który zostawił jego mamę, gdy ta była jeszcze w ciąży. Czy może spotkać go jeszcze coś gorszego? Czy uda mu się nawiązać nić porozumienie z ojcem – „przeciętniakiem” i zrealizować marzenia o podjęciu nauki w elitarnej szkole muzycznej w Paryżu?
Laia Aguilar stworzyła rzecz wyjątkową – w roli głównego bohatera obsadziła jedenastoletniego autystycznego chłopca, któremu w pełni oddała głos. Historię tę poznajemy więc w dość zaskakujący i nieoczywisty sposób. Przemyślenia tytułowego bohatera mogą być zaskakujące w swej nieprzewidywalności, bywają nieoczywiste, a przy tym irytujące, w pełni jednak oddają burzę i chaos myśli, ich plątaninę i nieobliczalność, całą ich skomplikowaną naturę, charakterystyczną dla zespołu zaburzeń ze spektrum autyzmu. Jednak to nie tylko autyzm jest problemem, który w książce zostaje poruszony. Hiszpańska pisarka rzuca również światło na problematykę chorób psychicznych, głównie depresji i idących za nią prób samobójczych, zarówno u osób dorosłych jak i nastoletnich.
Nikt nie jest do końca normalny, Wolfgangu. Każdy człowiek jest inny na swój sposób. (…) Nikt nie jest doskonały.
Wolfgang (niezwyczajny) to jakże ważna, a jednocześnie przepiękna opowieść o tolerancji i zrozumieniu „inności”, o akceptacji nie tyleż własnych, co i cudzych niedoskonałości i ograniczeń, a także próbach ich przepracowania. Ta poruszająca historia o samotności osób autystycznych, trudnościach radzenia sobie z porażką oraz kluczeniu w świecie okrzykniętym, jako „normalny”. Jest jednocześnie wyraźną próbą zwrócenia uwagi na fakt, jak bardzo ta szeroko pojęta „normalność” bywa umowna i nieoczywista, nie tylko dla osób ze spectrum autyzmu.
To wzruszająca historia o stracie, w której Aguilar odmalowuje kolejne etapy radzenia sobie tytułowego bohatera zarówno z żałobą po matce, (którą chłopiec przeżywa naprawdę w specyficzny, mocno turpistyczny sposób), jak i docierania się Wolfganga i Carlesa. Rodząca się więź pomiędzy jednym i drugim bohaterem, okraszona wieloma wyrzeczeniami, okazuje się rzeczą nie tyleż zaskakującą, co naprawdę piękną. Pisarka dodatkowo wskazuje, na różnice w postrzeganiu rzeczywistości pomiędzy boahterami, jednocześnie podkreślając, iż samotność i dążenie do szczęścia, usilna próba realizacji marzeń, jak i bezinteresowna potrzeba miłości są podobne dla każdego człowieka.
Wolfgang (niezwyczajny) to książka przepełniona emocjami, nie tylko wzruszająca i poruszająca, ale jednocześnie porywająca. Autorka wyważa bowiem warstwę emocjonalną, dobrze prowadzonym tempem narracji z perspektywy autysty. Rozwój akcji jest zaskakujący i nieoczywisty, trzyma w napięciu do samego końca, co sprawia, iż uwaga zarówno młodszego czytelnika, jak i dojrzałego odbiorcy, koncentruje się na jego przebiegu praktycznie cały czas. Ważna książka poszerzająca horyzonty, uwrażliwiająca na „inność”, rozwijająca tolerancję oraz empatię.
Tytuł: Wolfgang (niezwyczajny)
Autor: Laia Aguilar
Tłumaczenie: Karolina Jaszecka
Wydawnictwo: Widnokrąg
Rok wydania: 2022
Ilość stron: 208
