Otchłań nienawiści, drugi tom poczytnej sagi Zemsta i przebaczenie autorstwa Joanny Jax, niezaprzeczalnie utrzymuje poziom części pierwszej. O ile Narodziny gniewu były tytułem przede wszystkim wprowadzającym w fabułę, o tyle część druga już tylko i wyłącznie porywa w wir pokrętnych, niefortunnych i niełatwych zdarzeń, w które uwikłani zostają główni bohaterowie.
Historia Juliana Chełmickiego, Emila Lewina, Hanki Lewinówny oraz Alicji Rosińskiej po raz wtóry osadzona zostaje w brutalnych realiach drugiej wojny światowej. Targana wojenną zawieruchą Polska lat 1941-1942 nie daje czwórce przyjaciół chwili na oddech. Każdy dzień jest dla nich wyzwaniem i trudną walką o przetrwanie. Julian i Alicja walczą w podziemiu okupacyjnym, Hanka szuka sposobu na odnalezienie córeczki, podczas gdy Emil nadal nie potrafi zdecydować się czy wspomagać wroga, czy może skupić się na ochronie siostry.
Miłość jest prosta, – jeśli kogoś kochasz, zrobisz wszystko, żeby uchronić tę osobę przed całym złem świata.
Prócz ciężkich uwarunkowań historycznych, na które składają się między innymi głód, skandaliczne warunki bytowe, kolejne akcje sabotażowe czy brutalna działalność gestapo, bohaterowie Otchłani nienawiści zmagać się muszą z typowo ludzkimi emocjami i uczuciami. Prywatne animozje i zaszłe zatargi, strach o zdrowie oraz życie swoje i najbliższych, lęk o przyszłość to odczucia, które z jednej strony ich dzielą, z drugiej powodują, iż rodzi się w nich solidarne poczucie nienawiści w stosunku do okupanta. Tym samym, w imię walki o siebie samych, niejednokroć zmuszeni zostają do działań na granicy prawa i moralności. W jakichkolwiek trudnych okolicznościach jednak by się nie znaleźli, prócz wrogości, motywuje ich przede wszystkim miłość. To właśnie ona jest siłą napędową wszystkich razem i każdego z osobna, to ona stawia przed nimi cele i pozwala realizować marzenia.
(…) miłość jest prosta. Jeśli kogoś kochasz, nie wahasz się ani przez moment, czy ratować mu życie.
Joanna Jax po raz wtóry w subtelny sposób łączy fikcyjny wątek obyczajowy z przekrojowym tłem historycznym. Żadne z nich nie góruje nad pozostałym. To warstwy wyważone i doskonale przemyślane. Wzbogacone zostały o element uczciwego romansu. Nie jest on ckliwy, ani wymuszony, wzbudza zainteresowanie wiarygodnością przedstawionych uczuć. Każda z warstw skrzętnie się zazębia i uzupełnia, tworząc spójną i rzetelną całość. Jednocześnie warto dodać, iż całości dopełnia nieprzeciętna kreacja bohaterów. Niepomiernie są to postaci niejednoznaczne, jednak nad wyraz ludzkie i pełnokrwiste. Targają nimi najróżniejsze emocje, z którymi konfrontować przychodzi się również odbiorcy powieści.
Miłość jest prosta. Jeśli kogoś kochasz, akceptujesz go takim, jakim jest i nie próbujesz niczego w nim zmieniać.
Otchłań nienawiści to przyzwoita kontynuacja cyklu, która trzyma w napięciu już od pierwszych stron. Joanna Jax wprawnie dozuje emocje, nieprzerwanie zmuszając tym samym do sięgnięcia po kolejny tom. Za sprawą przystępności języka, mistrzowsko dozowanym emocjom oraz skrzętnie rozplanowanej intrydze, (która dopiero teraz nabierać zaczyna tempa) powieść czyta się z niegasnącą przyjemnością. I choć określić pozostaje ją mianem czysto kobiecej literatury rozrywkowej, trzeba przyznać, iż znacząco wyróżnia się na tle jej podobnych tematycznie publikacji.
Tytuł: Zemsta i przebaczenie. Tom 2. Otchłań nienawiści
Autor: Joanna Jax
Wydawnictwo: Videograf SA
Rok wydania: 2017
Ilość stron: 379
