Pierwsze zdanie, pierwszy akapit, maksymalnie pierwsza strona – autor musi zadbać o tylko tyle albo o aż tyle, by książka miała szansę przekupić czytelnika. Victor Jestin wspaniale odrobił tę lekcję. Jego Upał to bowiem powieść, która już od pierwszego akapitu nie tylko szokuje, ale też sprawia, że ma się ochotę brnąć w tę jakże złowrogą opowieść o nieśmiało rodzących się namiętnościach i obsesjach.
Oscar nie żyje, bo patrzyłem, jak umiera i dałem mu umrzeć. Udusił się sznurami od huśtawki, jak dzieci opisywane w kronice wypadków. Oscar nie był dzieckiem. W wieku siedemnastu lat nie umiera się w taki sposób, jeśli nie jest to zamierzone. Sznur zadzierzgnięty na szyi ma coś udowodnić. A może szukał nowych rozkoszy. W końcu wszyscy tam się znaleźliśmy, żeby zaznać rozkoszy. Tak czy inaczej, ja nic nie zrobiłem. I wszystko inne jest tego konsekwencją.
Upał jest debiutancką powieścią Victora Jestina, francuskiego pisarza młodego pokolenia. To historia, która z marszu okrzyknięta została literackim fenomenem we Francji, zgarniając kilka prestiżowych nagród, w tym Prix Femina des lycéens. Jej geniusz tkwi w osobliwie kreowanym, dusznym, parnym i złowrogim klimacie. Francuz z rozmysłem buduje napięcie, precyzyjnie stawiając słowa. Każdy wyraz, znak interpunkcyjny, akapit i rozdział są na wagę złota. Autor w myśl zasady mniej znaczy więcej maluje rzeczywistość z rozmysłem, co nie pozbawia jej jednocześnie zjawiskowego rozmachu. Owa egzaltacja, którą dostrzec można już w pierwszym cytowanym akapicie, a która przejawia się jeszcze w wielu mocno akcentowanych scenach może drażnić, niemniej może zostać usprawiedliwiona zarówno faktem, iż powieść ta jest debiutem, jak i globalnym jej odbiorem. Ten nie pozostaje bez echa, pozostawia po sobie zarówno kłębowisko myśli jak i skrajnie różnych, sprzecznych sobie emocji.
Ta krótka powieść inicjacyjna to sugestywna historia o totalnej destrukcji dziecięcej niewinności i coraz śmielej rodzących się namiętnościach. To opowieść o pierwszych romansach, młodzieńczych podbojach, które ulegają transformacjom i przeobrażeniom i z niewinnych flirtów przeradzają się w prawdziwe obsesje – seksualnych podbojów oraz śmierci. Obserwujemy je okiem Léonarda, jednego z wielu nastolatków spędzających upalne wakacje na kempingu w Landach. Jak pozostała młodzież, chłopak nudzi się i poszukuje uciech we wzajemnych towarzyskich relacjach. Nie jest nimi jednakże w pełnym tego słowa znaczeniu zainteresowany. Jest li jedynie niemym obserwatorem. To nastolatek wyalienowany i zdystansowany, nie akceptuje siebie i swego ciała, a zacieśniające się na kempingu relacje damsko-męskie tylko pogłębiają jego wycofanie i brak samoakceptacji.
To dojmująco smutna opowieść o frustracjach i samotności nastolatków. Mocno zaakcentowany został tutaj motyw dorastania i odkrywania własnego świata poprzez kontakty seksualne i zdobywanie płci przeciwnej. To powieść, która zaskoczy swoją dychotomią, tą wpisaną między wiersze sensualnością a wykreowaną złowrogą aurą, umierającą niewinnością a wchodzenie w strefę profanum, które odczuć już można po przeczytaniu otwarcia powieści. Victor Jestin ma mocne i odważne pióro, które nie pozostawia po sobie obojętnym. Rzecz warta uwagi.
Tytuł: Upał
Autor: Victor Jestin
Przekład: Jakub Jedliński
Wydawnictwo: NOWE
Rok wydania: 2023
Ilość stron: 134
